είναι ο σκληρός πυρήνας του κράτους ηλίθιε

Την στιγμή που μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας θρηνεί για τον χαμό εννέα παιδιών και τριών γυναικών στα νερά του Αιγαίου, ο ψυχίατρος του Ναζιστικού κόμματος, που εξέδιδε τα πιστοποιητικά βάση των οποίων έπαιρναν όπλα οι βουλευτές της Χρυσής Αυγής, επιστρέφει στη θέση του. Τη στιγμή που οι φωτογραφίες του πατέρα μετανάστη εργάτη με τα τρία πνιγμένα παιδιά, κατακλίζουν το διαδίκτυο, οι κάθε λογής ακροδεξιοί, φασίστες, κονφορμιστές ή απλά άρρωστοι πνευματικά, έχουν ως επιχείρημα το περιβόητο «..μα τι θέλετε επιτέλους… να ανοίξουμε τα σύνορα..;».

Θα μπορούσαν όλα αυτά να ήταν ένα κακό όνειρο.Όμως, αποτελούν καθημερινή πραγματικότητα για χιλιάδες μετανάστες εργάτες όπως αποτελούν και την επίσημη -ανομολόγητη- πολιτική του ελληνικού κράτους για την παρανομοποίηση της εργασίας των μεταναστών εργατών. Οι «χωρίς χαρτιά», οι «απόκληροι», οι εξαθλιωμένοι, οι «ξένοι», οι «αλλόθρησκοι», οι «μουσουλμάνοι», οι «κάθε καρυδιάς καρύδι», αποτελούν το υπόδειγμα για ότι ξεκίνησε να εφαρμόζεται σε όσους «ντόπιους» πίστευαν την προπαγάνδα Κράτους και Κεφάλαιου. Τους «έλληνες» δηλαδή, τους «χριστιανούς», τους «δικούς μας ανθρώπους». Έτσι εξηγούνται και οι συμπεριφορές που αντιμετωπίζουν οι μετανάστες εργάτες από την Ελλάδα πλέον, από τις ελληνικές επιχειρήσεις των ελλήνων αφεντικών στη Γερμανία. Γιατί οι «άλλοι», οι «ξένοι», ήταν και θα είναι το υπόδειγμα για κάθε πολιτική του Κεφαλαίου ενάντια στην εργατική τάξη. Τόσο απλά, τόσο κρυστάλλινα. Και αν είναι να αποδέχεται κάποιος πως τα πνιγμένα παιδια στο Αιγαίο είναι ένα «πρόβλημα», που χρειάζεται μια κάποια «λύση», που θα μας τη φορέσει είτε η Ευρωπαική Ένωση, είτε ο Δένδιας με τη Χρυσή Αυγή, τότε να ετοιμάζεται και ο ίδιος, ως εργάτης, να γίνει σύντομα μέρος του «προβλήματος» που θα χρειάζεται μια «λύση». Μια λύση που θα χρειάζεται τους αιώνιους φίλους Κράτους και Κεφάλαιου, τους φασίστες, χουντικούς και νεοναζί. Όλους εκείνους που δεν θα είχαν κανένα πρόβλημα να γίνουν ανθρωποφύλακες, όλους εκείνους που ως ιδεολογία τους έχουν το δίκιο του ισχυρότερου, το κοινωνικό δαρβινισμό, το φασισμό και το ναζισμό.

Είναι αυτός ο «σκληρός πυρήνας του κράτους» -όπως δήλωσε το Σ.τ.Ε. αυτές τις μέρες-, ο οποίος πρέπει να παραμείνει ανέγγιχτος και να μη λογοδοτήσει ποτέ. Είτε λέει πως «πρέπει να τους κάνουμε το βίο αβίωτο», όπως ο αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ εννοώντας τους μετανάστες, είτε χτυπάει τα παιδιά που πνίγονται, για να μην ανεβαίνουν στο σκάφος ο λιμενικός, είτε το στέλεχος της αντιτρομοκρατικής που παράγει πολιτική για τη κυβέρνηση κατασκευάζοντας ενόχους, είτε χτυπάει πιτσιρίκια στα Εξάρχεια, είτε βασανίζει στα αστυνομικά τμήματα κολαστήρια.

Να λοιπόν πως συνδέονται οι ναζί και τα χάδια που τους προσφέρει το ελληνικό κράτος, με τα πνιγμένα παιδιά του Αιγαίου. Διαχείρηση κρίσης λέγεται. Φόβος, καταστολή, αυτολογοκρισία και σιωπή απέναντι στη βαρβαρότητα. Περαιτέρω μαφιοζοποίηση των κοινωνικών σχέσων. Ομερτά παντού. Και όμως, χρέος κάθε εργάτη είναι να μη μείνει σιωπηλός. Χρεός μας είναι να οργανώσουμε την αντίσταση μας, μακριά από σωτήρες κάθε είδους. «Ας ξανανοίξουν τη Μακρόνησο», όπως έγραφε μια προκύρηξη.

Είναι ο «σκληρός πυρήνας του κράτους» ηλίθιε, μα δεν πρόκειται να μείνουμε σιωπηλοί απέναντι του.

risinggalaxy